Το 15% παγκοσμίως ζει με κάποια μορφή αναπηρίας.
Στο σχολείο μας ενθαρρύνουμε τα παιδιά να κατανοήσουν ότι η αναπηρία δεν θα ‘πρεπε να είναι εμπόδιο για την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή στη ζωή και την κοινωνία. Τονίζουμε τη σημασία της ισότητας και της συμπεριληπτικότητας, στέλνοντας μήνυμα ενότητας, αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού.
Στο πλαίσιο της εβδομάδας ευαισθητοποίησης για τα άτομα με Αναπηρία, με την υποστήριξη της δασκάλας του Τμήματος Ένταξης κ. Ολυμπίας Παπαθανασίου και των εκπαιδευτικών μας υλοποιήσαμε βιωματικές δραστηριότητες με σκοπό οι μαθητές/τριες:
Να προσεγγίσουν βιωματικά την αναπηρία.
Να προβληματιστούν για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με Αναπηρία στην καθημερινότητά τους.
Να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση, το σεβασμό και την ευαισθησία για τις δυνατότητες και τα δικαιώματα των ατόμων με Αναπηρία.
Να εκτιμήσουν και να εμπνευστούν από την απίστευτη δύναμη ψυχής των ατόμων με Αναπηρία που υπερβαίνοντας τα εμπόδια, αγωνίζονται και πραγματοποιούν τα όνειρά τους!
Ενδεικτικές δραστηριότητες:
Προσομοίωση τύφλωσης – αμβλυωπίας:
“Ό,τι η ματιά δε βλέπει
βλέπει πάντα η ψυχή
και φτερά κολλά στις πλάτες
με βοήθεια την αφή!”
Βαδίσαμε σε διαδρομή για άτομα με τύφλωση, εντοπίσαμε διαφορές σε σχέδια φορώντας κυάλια ή θολωμενα γυαλιά, μαντέψαμε ψηλαφώντας τα αντικείμενα που κρύβονται στο σακούλι…
Προσομοίωση κώφωσης – βαρυκοΐας – αλαλίας:
“Κι αν η γλώσσα μένει βουβή
και τ αυτιά στη σιωπή,
τα χέρια βγάζουνε φωνή
η ψυχή να εκδηλωθεί!”
Εξασκηθήκαμε στη χειλανάγνωση και στην επικοινωνία με τη νοηματική γλώσσα.
Προσομοίωση κινητικής αναπηρίας, δυσκολιών συντονισμού, αισθητηριακών δυσκολιών:
“Δίχως δύναμη στα πόδια
μα με φλόγα στην καρδιά,
με επιμονή κι αγάπη,
πάμε βήματα μακριά!”
Περπατήσαμε με βαράκια, περάσαμε χάντρες σε κορδόνι φορώντας γάντια, μετρήσαμε χρήματα με ενωμένα δάχτυλα…
Στο τέλος συζητήσαμε για τα συναισθήματα που ένιωσαν τα παιδιά και καταλήξαμε ότι τα άτομα με Αναπηρία δε χρειάζονται τη συμπόνια και την παρηγοριά μας. Χρειάζονται το σεβασμό, την ισότιμη αποδοχή και την εκτίμηση μας. Χρειάζονται δράσεις για το “γκρέμισμα των τειχών” της απομόνωσης και λύσεις για την απρόσκοπτη ένταξη και εξέλιξή τους σε μια συμπεριληπτική κοινωνία, χωρίς προκαταλήψεις, διακρίσεις και αποκλεισμούς.
